مکانیزم اثر: دکسترومتورفان‌ با اثرمستقیم‌ برمرکز سرفه‌ در بصل‌النخاع‌،موجب‌ تضعیف‌ رفلکس‌ سرفه‌ گردیده‌ وپسودوافدرین‌ باتحریک‌ گیرنده‌های‌ آلفاآدرنرژیک‌ در مخاط دستگاه‌ تنفسی‌ موجب‌تنگی‌ عروق‌، کاهش‌ تورم‌ مخاط واحتقان‌بینی‌، بازشدن‌ بیشتر راههای‌ هوایی‌و افزایش‌ تخلیه‌ ترشحات‌ سینوس‌هامی‌گردد.

فارماکونتیک: هر دو جزء دارو از راه‌خوراکی‌ به‌خوبی‌ جذب‌ می‌شوند.دکسترومتورفان‌ به‌میزان‌ وسیعی‌ در کبدمتابولیزه‌ و به‌متابولیت‌ فعالی‌ به‌نام‌دکستروفان‌ تبدیل‌ که‌ از طریق‌ کلیه‌ها دفع‌می‌گردد. اما متابولیسم‌ کبدی‌پسودوافدرین‌ ناقص‌ بوده‌ و حدود 75ـ 55درصد آن‌ به‌صورت‌ تغییر نیافته‌ از ادراردفع‌ می‌گردد. شروع‌ اثر دکسترومتورفان‌حدود 1/5 ساعت‌ و در موردپسودوافدرین‌ 30ـ15 دقیقه‌ می‌باشد. طول‌مدت‌ اثر این‌ دو جزء نیز به‌ترتیب‌ 6 و 4ـ3ساعت‌ می‌باشد.

مواردمصرف: این‌ فرآورده‌ در رفع‌ حالات‌التهابی‌ دستگاه‌ تنفسی‌ فوقانی‌ از جمله‌رینیت‌ آلرژیک‌، التهاب‌ حاد یا تحت‌ حادسینوس‌ها، خروسک‌، التهاب‌ حاد گوش‌میانی‌ و التهاب‌ نای‌ و نایژه‌ و نیز تسکین‌علامتی‌ سرفه‌های‌ خشک‌ ناشی‌ از گلو دردخفیف‌ و تحریک‌ ناشی‌ از سرماخوردگی‌،بکار می‌رود.

مقدارمصرف: بزرگسالان‌: مقدار 10 میلی‌لیتر هر 6ساعت‌ مصرف‌ می‌شود و بیشینه‌ مقدارمصرف‌ تا ml/day 40 می‌باشد.

کودکان‌: در کودکان‌ 6ـ2 سال‌، 2/5میلی‌لیتر هر 6 ساعت‌ و برای‌ کودکان‌ 12ـ6سال‌، 5 میلی‌لیتر هر 6 ساعت‌ تجویزمی‌شود

هشدار: 1 ـ در مواردی‌ مانند آسم‌، وجودسرفه‌های‌ توام‌ باخلط یا نارسایی‌ عملکردکبد باید بااحتیاط مصرف‌ شود.

2 ـ مصرف‌ مقادیر بیش‌ از حد دارو ممکن‌است‌ موجب‌ بروز سرگیجه‌، تحریک‌بیقراری‌، تهوع‌ یا استفراغ‌ شدید

3 ـ در مبتلایان‌ به‌آسم‌، ممکن‌ است‌مقاومت‌ راههای‌ هوایی‌ با تغییر میزان‌ خلطافزایش‌ یابد.

4 ـ مهار رفلکس‌ سرفه‌ توسط دارو، ممکن‌است‌ موجب‌ احتباس‌ ترشحات‌ درسرفه‌های‌ ترشح‌دار گردد.

5 ـ بدلیل‌ وجود پسودوافدرین‌ در این‌ترکیب‌، در مواردی‌ مثل‌ پرکاری‌ تیروئید،دیابت‌، بیماری‌های‌ ایسکمیک‌ قلب‌، زیادی‌فشار خون‌، عیب‌ کار کلیه‌ و بزرگی‌پروستات‌ باید با احتیاط تجویز شود.

موارداحتیاط:

تداخلات داروئی:مصرف‌ همزمان‌ این‌دارو با ترکیبات‌ مهارکننده‌ مونوآمین‌اکسیداز (MAO) مثل‌ فورازولیدون‌ وپروکاربازین‌ موجب‌ تشدید اثرات‌ آنها ونیز طولانی‌شدن‌ تحریک‌ قلبی‌ و افزایش‌فشارخون‌ ناشی‌ از پسودوافدرین‌می‌گردد. تجویز توام‌ دارو با کینیدین‌عوارض‌ جانبی‌ آن‌ را تشدید می‌کند. به‌دلیل‌وجود پسودوافدرین‌، در صورت‌ مصرف‌همزمان‌، اثر داروهای‌ کاهنده‌ فشارخون‌،مهارکننده‌های‌ گیرنده‌ بتا آدرنرژیک‌ واثرات‌ ضد آنژین‌ نیتراتها کاهش‌ می‌یابد. امااثرات‌ هورمونهای‌ تیروئیدی‌ و داروهای‌مقلد سمپاتیک‌ افزایش‌ می‌یابد.

عوارض جانبی: مصرف‌ مقادیر زیاد داروممکن‌ است‌ موجب‌ تضعیف‌ تنفسی‌، ایجاد وابستگی‌ در شخص‌ و یا سایکوز گردد.افزایش‌ ضربانات‌ قلب‌، اضطراب‌، بیقراری‌،بیخوابی‌، لرزش‌، آریتمی‌، خشکی‌ دهان‌ وسردشدن‌ انتهاها نیز ممکن‌ است‌ دیده‌شود.

نکات قابل توصیه:در صورتیکه‌ تا 7 روزپس‌ از مصرف‌ دارو، تب‌ شدید، دانه‌های‌جلدی‌ و یا سردرد مداوم‌ همراه‌ با سرفه‌وجود داشت‌، باید به‌ پزشک‌ مراجعه‌ شود

مصرف در آبستنی: