|
۲۶ دی ۱۳۹۳ ۲۳:۲۲:۰۱
پاسخ:
جناب آقای صالحی. بله. حق شکایت دارید.
پاسخ:
بام ساختمان هر شکلی داشته باشد و از هر مصالحی استفاده شده باشد، بخش مشاع ساختمان است و هزینه تعمیر و نگه داری آن به عهده همه مالکان ساختمان است.
پاسخ:
خانم جنیدی گرامی، استفاده اختصاصی از قسمت مشاع ساختمان بدون رضایت همه مالکان غیر قانونی است. اگر شما موافق استفاده از بخش مشاع به عنوان پارکینگ نیستید، می توانید به استفاده کنندگان ابتدا به طور شفاهی در مجمع عمومی ساختمان اخطار بدهید و اگر مدارای شما با آنان کارساز نبودف، با ارسال اظهارنامه نظرتان را به استفاده کنندگان اطلاع بدهید و در صورت تمکین نکردن آنان، شکایت کنید. |
|||||||
|
|
|
|
۶ آبان ۱۳۹۳ ۲۲:۲۸:۳۶
کاهش اعتبار انجمن، چگونه و چرا؟
بخش دوم: کاهش ناگهانی تعداد شرکت کنندگان در مجمع عمومی و گزینش اعضای هیئت مدیره با کم‌ترین رای ممکن، این پرسش را پیش آورد که آیا با روی گردانی و ناامیدی دندانپزشکان از نهادهای حرفه ای خود روبرو هستیم یا روش‌هائی که هیئت مدیره برای بقای خود در مسند قدرت گرفته است، حصاری از بی‌خبری پیرامون انجمن کشیده و دندان پزشکان را نسبت به آن چه در درون خانه می‌گذرد بی تفاوت کرده است؟ تقریباً در تمام کشورها، نهادهای مدنی برای طرح مسائل اجتماعی، پیشاپیش دولت می‌تازند. طرح خواسته‌ها و کشمکش برای دستیابی به آن در اجتماع سال‌ها به‌درازا می‌کشد تا سرانجام ترکیب دولت به گونه ای تغییر کند که یک نهاد مدنی بتواند بخشی از مطالباتش را تحقق یافته ببیند. ولی گاهی شرایطی پیش می‌آید که ناگهان انبوهی از خواسته‌های مدنی را می‌توان در زمانی کوتاه جامه عمل پوشاند. امروزه انجمن‌های ما فرصتی استثنائی برای جهش به سوی مرحله ای فرازتر در اداره جامعه به دست آورده اند. این فرایند در زمان دولت ریاست جمهوری فعلی اتفاق نیفتاد بل‌که روندی است که از سال‌ها پیش به آهستگی پذیرفته شد و امروز با مشی اعتدالی شکوفا شده است. انجمن علمی‌دندان‌پزشکی ایران به جای درک این لحظه و گردآوری گسترده دندانپزشکان برای تحکیم وجهه و اعتبار حرفه، به سوی اقتصاد گرائی، ریاست بازی و حذف بازرس از راه ترفندهای شبه اساسنامه ای مشغول شده است. چندی پیش وزیر بهداشت تقاضا کرد انجمن‌های علمی با نقد از درون، مشکلات داخلی خود را برطرف کرده و سهمی در پیش‌برد هدف‌های دراز مدت ملی به عهده بگیرند. طبیعی است انجمن علمی دندانپزشکی ایران با تشکیل مجمع عمومی30 نفری نمی‌تواند خود را نماینده واقعی 30 هزار نفر دندان‌پزشک کشور بداند و هیئت مدیره ای که با کم‌تر از 30 رای انتخاب می‌شود، هیچگاه توان روانی ابراز وجود نخواهد داشت. نباید از دولت انتظار داشت دایه مهربان تر از مادر شده و به انجمن دندانپزشکان بیش از آن چه هست بهائی داده شود. متاسفانه تفکرات حاکم بر هیئت مدیره انجمن علمی‌دندان‌پزشکی ایران که از سوئی به نشست‌های پشت صحنه دل خوش کرده است و از سوئی دیگر، با تدارک برای حذف بازرس و گریز از حساب‌رسی، می‌خواهد بر مسند قدرت بماند، انجمن را به ایستائی و کم اعتباری کشانده است. در این لحظه، غلبه بر رکود و بی تفاوتی، گرد آمدن در مجمع عمومی8 آبان 93 و اعلام نظر قاطع برای شکست این ایستائی، نخستین گامی‌است که از هر دندانپزشکی که نسبت به آینده حرفه خود احساس مسئولیت می‌کند، طلبیده می‌شود. آمدن گروه بزرگی از دندان پزشکان به مجمع عمومی 8 آبان، به معنای قوام یافتن موقعیت دندانپزشکان در هرم اجتماعی کشور است. گام بعدی را مجمع عمومی برخواهد داشت که کوچک‌ترین آن حساب‌رسی از درآمدهائی است که هیئت مدیره از شفاف سازی آن ابا داشته است. تحقیر شدن اعضای انجمن در نزد شرکت‌های فروش کالا پس از وابستگی درآمد انجمن به شرکت‌های تجاری، تا آن حد پیش رفت که گروهی از غرفه داران در کنگره 53 برج میلاد شعار مرگ بر انجمن و مرگ بر هیئت مدیره راه انداختند و آنان را تهدید به افشای مسائل پنهانی کردند. همکاران عزیز. در مجمع عمومی می‌توان برای نخستین بار از ترکیب درونی انجمن و سطح آگاهی سازمان یافته دندانپزشکان اطلاعات با ارزشی به دست آورد. چون نقطه محوری تقاضای بازرس برای برگزاری مجمع عمومی،بهره گیری از اراده و قدرت جمعی برای حساب‌رسی و شفافیت مالی و کاری در انجمن است، پیرامون رکن بازرسی، کسانی خواهند ایستاد که خواسته‌هائی مانند شفافیت در کار مالی و کاری را می‌طلبند و امید دارند با برطرف کردن این بندها، موقعیت از دست رفته انجمن را باز گردانند. ثبت و تحلیل ترکیب شرکت کنندگان در مجمع عمومی و سپس معرفی این گروه‌ها می‌تواند تصویر روشنی به دست دهد که چه کسانی مدافع به روز کردن فعالیت انجمن اند و چه کسانی در پشت رکن هیئت مدیره صف کشیده و خواهان ادامه وضعیت فعلی یعنی ناشفافی در فعالیت کاری و مالی، تبدیل انجمن علمی به انجمنی شبه تجاری و گریز از انجام وظایف اساس نامه ای هستند. چون برای نخستین بار است که بازرس یک انجمن، مجمع عمومی تشکیل می دهد، این پندار می‌تواند بروز کند که با درگیری و برخوردهای تشنج آور در مجمع عمومی روبرو خواهیم بود. با شناختی که از همکاران داریم می‌توان نشان داد که چنین نخواهد شد. دندانپزشکان ما با همه اختلافی که می‌توانند در مسائل گوناگون داشته باشند، در رویاروئی با هم حرمت‌ها را نگه داشته و از اتهام زنی پرهیز می‌کنند. مجمع عمومی 8 آبان93 نیز همان طور که پیش‌تر دیده ایم، بسیار آرام و در جوی دوستانه شروع شده و پایان خواهد یافت. همکاران عزیز. بدون شرکت گسترده در نشست‌هائی که به کار حرفه می‌پردازد؛ از جمله مجمع عمومی انجمن، نباید انتظار داشت چالش‌های حرفه ای به خودی خود گشوده شود و دندانپزشکان موقعیت مناسب‌تری پیدا کنند. اگر انجمن لاک کهنگی را شکسته بود و همه اعضاء می‌توانستند بر پایه اساس نامه ای به روز شده، از راه اینترنت نظر و رایشان را ابراز کنند، می‌شد درک کرد دیدگاه همکاران درباره این گونه پدیده ها چیست، ولی به جای نوسازی، هیئت مدیره در بند نقش ایوان است و عضو انجمن پای در گریز. تعریف از خود، ما را به مقامی نمی‌رساند. باید در عمل گام برداشت. می‌توان صبح پنج‌شنبه را تعطیل کرد و به مجمع عمومی‌آمد. با این کار شما به سهم خود، گامی به سوی توان‌مندی انجمن و حرفه خود برداشته اید. با احترام. آیرج کی‌پور
|
|
|
|
|
|
۴ آبان ۱۳۹۳ ۰۵:۵۲:۳۷
کاهش اعتبار انجمن. چگونه و چرا - بخش نخست
فردوسی در فراهم آوردن شاه‌نامه، پرسشی در پیش رو داشت: چه شد که چنین شد؟ «که ایدون به ما خوار بگذاشتند.» در زمانی نه چندان دور، دندانپزشکان سراسر کشور، هر جا احساس می‌کردند باید پشتیبان سازمان حرفه ای خود باشند به یاری آن می‌شتافتند و در مجمع عمومی‌گرد می‌آمدند و هر یک به بهره خود، ستونی بر این کاخ می‌شدند. این بود که نهادهای مدنی دندانپزشکان پرشماره و کارا می‌شد. نگاهی به وضعیت امروزین بزرگترین انجمن دندانپزشکان ایران، ( انجمن علمی دندانپزشکی ایران) نشان می‌دهد که روز از پی روز، اعتبار این انجمن علمی به‌گونه ای نگران کننده کاهش یافته است و هیئت مدیره، ناتوان از برگزاری یک انتخابات سالم « قابل عرض»، به بستن دروازه انجمن، تهاجم به پایه‌های دموکراتیک اساسنامه ای و برگزاری مجمع های عمومی کم شمار برای پیش‌برد هدف‌های گروهی، روی آورده است. در واکنش به این پدیده ویران‌گر، به ویژه روی‌گردانی از انجمن علمی و انجمن صنفی دندانپزشکی ایران به جائی رسیده است که در عمل نقشی در تصمیم گیری‌های کلان و خرد سلامت شهروندان ندارند. بر در و دیوار بزرگ ترین نهاد مدنی غیر دولتی دندانپزشکان، غبار رخوت نشسته است. انجمنی علمی‌که نشریه علمی نداشته باشد، نشست های ماهانه برگزار نکند، چالش‌های کاری اعضاء را به گفتمان نکشد، تجربه های بالینی اعضاء را در اختیار دیگران قرار ندهد و با بهره گیری از توان اعضای واقعی خود ( نه اعضای فرضی!!!) در کلیه سمت گیری‌های بخش سلامت ملی شرکت نکند، علت وجودی خود را به پرسش کشیده است. انجمن علمی دندانپزشکی ایران، رئیس دارد، نایب رئیس دارد، دبیر علمی دارد، دبیر اجرائی دارد، تشکیلات اداری عریض و طویل دارد و چه و چه‌ها، ولی، نه لیست اعضاء دارد، نه مجله علمی. برگزاری نشست‌های ماهانه علمی هم که گوهره و شجاعت ویژه خودش را می‌طلبد!! این انجمن در سال یک کنگره برگزار می‌کند که در حقیقت زیر نام آن، با برپائی بازار مکاره خرده فروشی کالای دندانپزشکی، با واسطه گری درآمد زائی می‌کند. انجمن علمی دندانپزشکی ایران در سال ۱۳۸۷ به ثبت رسید ( ۶ سال پیش) و از آن زمان تا کنون، درآمد این انجمن از بازار مکاره خرده فروشی کالای دندانپزشکی رشدی شتابان داشته است تا جائی که درآمدش در سال ۱۳۹۲ از ۲۵ میلیارد ریال افزون‌تر شد. با این حال، همان گونه که در مجمع عمومی ۱۸/۲/ ۱۳۹۳شنیدیم، هیئت مدیره ادعا کرد ۳ میلیارد ریال از یک شرکت تجاری قرض گرفته است تا بتواند کنگره علمی سال ۹۳ را برگزار کند. چون تراز مالی این انجمن تصویب قانونی نشده است، به عنوان عضو انجمن علمی، تنها زمانی می‌توان قضاوت درست کرد که پس از شنیدن گزارش بازرس از عمل کرد مالی، مجمع عمومی گزارش هیئت مدیره را تصویب کرده باشد و به روشنی دریافته شود چه بهره ای از این درآمد به خزانه انجمن علمی رسیده است. اساس نامه انجمن و قانون این کشور نیز این را می‌گویند. نگاهی به مجمع عمومی‌های دو سال گذشته و انتخاباتش بیندازیم که خود گویای حال و روز انجمن است. هیئت مدیره فعلی انجمن علمی در تاریخ ۳۰ تیر ۱۳۹۰ انتخاب شد ولی مجوز رسمی فعالیت آن توسط وزارت بهداشت و درمان در ۱۷ فروردین ۱۳۹۲ صادر شد. نگاهی به آمارها نشان می‌دهد که اعتبار انجمن و روی‌کرد دندانپزشکان در زمان این هیئت مدیره به سرعت از دست رفته است تا جائی که شمار شرکت کنندگان در مجمع عمومی به اندازه ای کاهش یافته است که در هیچ دوره ای حتی زمانی که اختلاف‌های درونی انجمن در اوج قرار داشت، مجمع عمومی تا به این رویه کم جان نشده بود. هیئت مدیره کنونی انجمن علمی دندانپزشکی ایران، نخستین مجمع عمومی را در ۲۵ اردیبهشت ۱۳۹۲در سالن سعدی برج میلاد همزمان با کنگره ۵۳ برگزار کرد. همان زمان زنگ هشدارباش به صدا درآمده بود که هیئت مدیره به آن توجه نکرد. با این که نزدیک به ۷ هزار نفر به برج میلاد آمده بودند از این شمار فقط ۹۰ نفر در مجمع عمومی دو انجمن علمی دندان پزشکی ایران و انجمن صنفی دندان پزشکی ایران شرکت کردند. شوربختانه هیئت مدیره صدای زنگ خطر را به جای شنیدن خاموش کرد و در واکنش، برای پیش‌برد هدف‌های خود، به مجمع‌های عمومی مهندسی شده روی آورد. بازخورد این روشِ کار را در مجمع عمومی پس از آن دیدیم. در مجمع عمومی۴ بهمن ۱۳۹۲ که برای انتخاب اعضای دیگر هیئت مدیره برگزار شد تنها ۴۰ نفر شرکت کردند. شمار رای۴ عضو اصلی وعلی البدل را در جدول می‌بینید. چون اعضای هیئت مدیره انجمن دندان پزشکی ایران ( انجمن صنفی) عضو هیئت مدیره انجمن علمی نیز هستند، آمار اخرین انتخابات انجمن صنفی را نیز آورده ام که در آن تنها ۲۶ نفر در انتخابات شرکت کردند. در روزگاری نه چندان دور، انجمن دندانپزشکی ایران رونق و اعتباری داشت و کلام و طرح‌هایش در مجلس و دولت به زر خریده می‌شد. جا دارد بیندیشیم که چرا کار به این جا کشید و در جایگاه یک دندان پزشک و یک عضو انجمن چه باید کرد تا بار دیگر انجمن مادر نقشی کارا در برنامه ریزی‌های هدایت سلامت مردم و یاری رسانی به دندانپزشکان برای بالابردن توانائی‌های تئوریک و عملی داشته باشد. ۱ مجمع عمومی‌چهارشنبه ۲۵/اردیبهشت/ ۱۳۹۲ سالن سعدی برج میلاد، - همزمان با کنگره ۵۳ شمار شرکت کنندگان در مجمع عمومی نزدیک به ۹۰ نفر ۲ مجمع عمومی‌و انتخابات ۴ بهمن ۱۳۹۲ شمار شرکت کننده: ۴۰ نفر شمار نامزد عضویت در هیئت مدیره : ۵ نفر سید محمود میران ۲۴ رای انتخاب به عنوان عضو اصلی هیئت‌مدیره عطا الله شیرازی ۲۲ رای انتخاب به عنوان عضو اصلی هیئت‌مدیره عباس دلورانی ۱۲ رای عضو علی البدل هیئت مدیره سید مصطفی فاطمی ۱۰ رای عضو علی البدل هیئت مدیره انتخابات مجمع عمومی۱۶مرداد ۱۳۹۳ برای انتخاب ۲ بازرس و یک علی البدل انجمن صنفی شمار شرکت کننده ۳۰ نفر شمار شرکت کننده در رای گیری: ۲۶ نفر شمار اسمی‌اعضای انجمن ۳۰.۰۰۰ نفر نامزد بازرسی شفیع جعفری (تهران) ۲۱ رای - بازرس اصلی محمدصادق آخوندی (تهران) ۱۴ رای - بازرس اصلی کریم لاله ماژین (ایلام) ۱۱ رای - بازرس علی البدل جمشید نیک‌زاد ۵ رای آیا نیازی به تفسیر هست؟ انجمن برای آن که بتواند اداره بخشی از جامعه را با گرد آوردن دندانپزشکان جامعه و بهره وری از توانائی‌های آنان به سود سلامت شهروندان کشور به عهده بگیرد باید پرتوان و سالم زیست باشد. دندانپزشکان برای آن که جایگاه اجتماعی خود را نیرومند‌تر ساخته و چالش های حرفه ای را به درستی گشوده کنند، احتیاج به انجمنی نیرومند دارند. جز با شرکت تک تک همکاران در سرنوشت انجمن نمی‌توان به این خواسته رسید... ادامه دارد... آیرج کی‌پور ۴ آبان ۱۳۹۳ |
|
|
|
|
|
۲۶ مهر ۱۳۹۳ ۱۶:۱۶:۲۶
جناب آقای حسین ریاحی با سلام، «» و موجود است و می توان به آن مراجعه کرد و به پرسش های دیگری که پیش می آید پاسخ داد. در این جا برخی از چالش هائی که با آن روبرو بوده اید آمده است. 1- محوطه حیاط بخش مشاع ساختمان است و همه مالکین حق بهره وری از آن را دارند. استفاده انحصاری (اختصاصی) از بخش مشاع بدون رضایت همه مالکان مجاز نیست. اگر آسانسوری در ساختمان نصب شود (چه داخلی، چه از بیرون ساختمان) می بایست به گونه ای باشد که همه مالکان از آن برخوردار شوند یا اجازه آنان به دست آمده باشد. 2- تغییر نمای ساختمان حتی اگر همه مالکان رضایت داشته باشند می بایست با موافقت مسئولان تعیین شده از جمله مسئولانی است که در قانون شهرداری ها آمده است انجام شود. ولی نمای داخلی اگر موجب زیان به ساکنان دیگر ساختمان نشود مجاز است. 3- هرگونه تغییر در نقشه تصویب شده ساختمان که در مجوز پایان کار می توان دید بدون داشتن مجوز قانونی ممنوع است. اگر دیوار بین دو پارکینگ موجب زیان به واحد شما می شود، فقط با رضایت شما امکان پذیر است مگر این که در نقشه ساختمان پنجره ای که به آن اشاره کرده اید، پیش بینی نشده باشد. با احترام، دکتر آیرج کی پور |
|
|
|
|
|
۱۷ مهر ۱۳۹۳ ۱۹:۱۶:۱۳
جناب آقای میرزائی، همکار عزیز. برای کسی که به پزشکی به عنوان شاخه ای پول ساز در بین رشته های دانشگاهی نگاه می کند تفاوتی بین دندان پزشکی و پزشکی نیست. با کار در این دو شاخه می توان یک زندگی قابل قبول در رویه متوسط اجتماع ایجاد کرد.
اگر بار انسانی این دو شاخه هدف باشد، باز هم هر دو یکی اند. دندان پزشک هم دندان و فک و صورت یک انسان را درمان می کند و چشمان دندان پزشک هنگامی که بیمارش احساس رضایت می کند همان قدر درخشندگی دارد که پزشک عمومی. همیشه در زندگی لحظه ای وجود دارد که انسان باید به ندای قلبش و به کشش هائی که ناشی از استعداد و توانی اش هست پاسخ دهد. من به تجربه دیده ام کسانی که به دنبال استعداد شخصی و کشش های قلبی رفته اند حتی اگر آسیب اقتصادی دیده باشند در زندگی آرامش و کیفیت بیش تری احساس کرده اند تا آنان که «خود» را به کناری نهاده و «دیگری» شده اند. شاد باشید. آیرج کی پور |
|
|
|
|
|
۱۱ خرداد ۱۳۹۳ ۱۴:۳۱:۰۹
شهروند گرامی. با سلام. برای ادامه تحصیل در رشته دندان پزشکی ابتدا باید دوره دبیرستان را به پایان برسانید. چنان چه وضعیت درسی مناسبی داشتید می توانید کنکور داده وارد یکی از دانشکده های دولتی یا آزاد یا غیر انتفاعی (پردیس بین الملل) شوید و در رشته دندان پزشکی تحصیل کنید. اگر امکان آن را دارید می توانید از یکی از دانشکده های خارج از کشور پذیرش بگیرید و با ضوابطی که در آن زمان در ارزش گذاری مدرک ها و دانشگاه های خارج از کشور وجود خواهد داشت به ایران برگردید و کار دندان پزشکی را شروع کنید. موفق باشید. |
|||
|
|
|
|
۸ خرداد ۱۳۹۳ ۱۹:۱۴:۳۴
مراسم بدرود با این انسان فرهیخته اهل علم، ساعت 9 صبح روز پنج‌شنبه 8 خرداد 1393 در تالار امام بیمارستان امام خمینی تهران برگزار شد. عکس مراسم پیوست است. (بر روی سن، تابوت و بر روی پرده، تصویر دکتر شمس شریعت دیده می شود) در گذشت این خادم علم و میهن را به خانواده با فرهنگش، دوستان و همکاران و همه مردم ایران که چنین فرزند برومندی پرورش دادند، تسلیت می گویم. راهش پر رهرو، یادش جاودان. با احترام ، آیرج کی‌پور |
|
|
|
|
|
۱۹ اردیبهشت ۱۳۹۳ ۱۵:۵۶:۳۷
برگزار نشدن انتخابات در دو مجمع عمومی عادی و تشکیل نشدن یک مجمع فوق العاده
· یکی از نادر ترین مجمع های عمومی را در یک سازمان مردم نهاد شاهد بودیم. · دکتر محمد بیات، عضو هیئت رئیسه مجمع عمومی، مانع ادامه گزارش دهی بازرس شد! بنا به اطلاعیه هیئت مدیره‌های انجمن علمی و انجمن صنفی دندان پزشکی ایران، قرار بود در ساعت 15 روز پنج‌شنبه 18 اردیبهشت 1393 سه مجمع عمومی در یک ساعت و در یک مکان برگزار شود! 1-مجمع عمومی سالانه انجمن علمی در ساعت 16 با یک ساعت تاخیر در سالن شهید شهریاری ساختمان اجلاس سران، همزمان با کنگره انجمن رسمیت یافت. با این که گفته می‌شد بیش از 3500 نفر در کنگره شرکت کرده اند ولی در جلسه مجمع عمومی حدود 60 نفر شرکت کردند. (دو دهم درصد از کل اعضای اسمی انجمن) دستور کار جلسه، گزارش هیئت مدیره و بازرس، انتخابات برای بازرس جدید و ... بود. ریاست مجمع عمومی به دکتر بیات، دکتر رکن، دکتر عباسیان و دکتر گلچین سپرده شد. ابتدا هیئت مدیره گزارش مالی و کاری خود را ارائه داد و سپس بازرس با رد گزارش کاری و مالی هیئت مدیره، گزارش خود را از کار بازرسی در انجمن علمی دندان پزشکی ایران شروع کرد. زمانی که بازرس انجمن دکتر میترا میرمحمدی نتیجه بازرسی اش را از کار ساختمان سازی انجمن و برگزاری نمایشگاه و بعضی از فعالیت‌های اقتصادی بیان کرد و نمونه‌هائی از کار هیئت مدیره را دارای ابهام مالی دانست، دکتر محمد بیات در حمایت از هیئت مدیره، مانع ادامه گزارش بازرس شد که اعمال چنین روشی در یک سازمان مردم نهاد با اعتراض بازرس و تنی چند از شرکت کنندگان در مجمع عمومی مواجه شد. سر انجام پس از نزدیک به یک ساعت بحث‌های گوناگون، هیئت رئیسه، برگزاری انتخابات را به رای گذاشت که تصویب شد ولی با اخطار بازرس و اعلام برخورد قانونی با بروز چنین پدیده‌هائی در انجمن دندان پزشکی ایران، جلسه بهم خورد و انتخابات برگزار نشد!! 2-مجمع عمومی صنفی را نیز بازرس غیر قانونی اعلام کرد و اظهار داشت که هیئت مدیره 5 نفره آن پس از گذشت 9 ماه هیچ گونه فعالیتی نداشته است و حتی نخستین جلسه خود را برای تعیین سمت‌های درونی تشکیل نداده است و بر پایه اساسنامه، نمی‌تواند مجمع عمومی سالانه و انتخابات برای حذف بازرس برگزار کند. نمایندگانی که از وزارت بهداشت و وزارت کشور در جلسه شرکت داشتند، اعلام کردند که روند برگزاری چنین مجمعی نادرست است و هیئت رئیسه مجمع عمومی و شرکت کنندگان در مجمع عمومی را به رعایت قانون دعوت کردند. انتخابات انجمن صنفی نیز برگزار نشد. 3-جالب بود که هیچ حرفی از مجمع عمومی فوق العاده انجمن صنفی به میان نیامد. گزارش بازرس، واقعیت‌های تکان دهنده پنهان مانده‌ای را از وضعیت انجمن دندانپزشکی ایران آشکار کرد و مخالفان بازرس در هیئت مدیره و پیرامون آن، هنگام تلاش برای برگزاری انتخابات و حذف بازرس، ناچار به آشکار کردن روش‌هائی شدند که به راستی ریشه دواندن آن در یک سازمان مردم نهاد علمی ترساننده بود. به علت اهمیت فوق العاده این مجمع‌ها و درس‌هائی که جامعه مدنی ایران می‌تواند از بحث‌های درونی این مجمع عمومی بگیرد، پس از تنظیم، گزارش کاملی از این مجمع های عمومی به اطلاع شما عزیزان خواهد رسید. با احترام. آیرج کی‌پور |
|
|
|
|
|
۱۶ اردیبهشت ۱۳۹۳ ۱۲:۴۱:۲۸
ﻣﺠﻤﻊ ﻋﻤﻮﻣﯽ ﻋﺎدي ﺳﺎﻻﻧﻪ اﻧﺠﻤﻦ ﻋﻠﻤﯽ دﻧﺪانﭘﺰﺷﮑﯽ اﯾﺮان -ﻧﻮﺑﺖ دوم ﺑﺪﯾﻨﻮﺳﯿﻠﻪ ﺑﻪ اﻃﻼع اﻋﻀﺎي ﻣﺤﺘﺮم ﻣﯽرﺳﺎﻧﺪ. از آﻧﺠﺎ ﮐﻪ ﺗﻌﺪاد ﺷﺮﮐﺖ ﮐﻨﻨﺪﮔﺎن در ﺟﻠﺴﻪ ﻧﻮﺑﺖ اول ﺑﻪ ﺣﺪ ﻧﺼﺎب ﻗﺎﻧﻮﻧﯽ ﻧﺮﺳﯿﺪ ﻣﺠﻤﻊ ﻋﻤﻮﻣﯽ ﻋﺎدي ﺳﺎﻻﻧﻪ اﻧﺠﻤﻦ ﻋﻠﻤﯽ دﻧﺪانﭘﺰﺷﮑﯽ اﯾﺮان (ﻧﻮﺑﺖ دوم) در ﺗﺎرﯾﺦ 1393/2/18 راس ﺳﺎﻋﺖ 15 در ﻣﺤﻞ ﺳﺎﻟﻦ اﺟﻼس ﺳﺮان ﺑﺮﮔﺰار ﻣﯽﮔﺮدد. دﺳﺘﻮر ﺟﻠﺴﻪ ﺑﻪ ﺷﺮح زﯾﺮ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ: 1.ﮔﺰارش ﻫﯿﺌﺖ ﻣﺪﯾﺮه و ﺑﺎزرس، رﺳﯿﺪﮔﯽ و اﺗﺨﺎذ ﺗﺼﻤﯿﻢ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﻫﯿﺌﺖ ﻣﺪﯾﺮه و رﺳﯿﺪﮔﯽ ﺑﻪ ﺗﺮاز ﻧﺎﻣﻪ 2.اﺗﺨﺎذ ﺗﺼﻤﯿﻢ در ﻣﻮرد ﻣﯿﺰان ﺣﻖ ﻋﻀﻮﯾﺖ 3.اﻧﺘﺨﺎب ﯾﮏ ﻧﻔﺮ از اﻋﻀﺎء ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﺑﺎزرس 4.رﺳﯿﺪﮔﯽ ﺑﻪ ﺳﺎﯾﺮ ﻣﻮاردي ﮐﻪ در ﺻﻼﺣﯿﺖ ﻣﺠﻤﻊ ﻋﻤﻮﻣﯽ ﻋﺎدي ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ. ﻫﯿﺌﺖ ﻣﺪﯾﺮه اﻧﺠﻤﻦ ﻋﻠﻤﯽ دﻧﺪان ﭘﺰﺷﮑﯽ اﯾﺮان پنج شنبه 18 اردیبهشت 1393 ساعت 15 سالن اجلاس سران همزمان با برگزاری کنگره 54 انجمن دندان پزشکی ایران |
|
|
|
|
|
۵ اردیبهشت ۱۳۹۳ ۱۲:۴۸:۵۶
شهروند گرامی اگر همه مردم بیمه ای داشتند که هر گونه درمانی را زیر پوشش می برد، رابطه درمان گر و درمان خواه(بیمار) نمای دیگری داشت. زمانی که شخصی جانش را در اختیار پزشک قرار می دهد (هر چند به ناگزیر)، ارزش این اعتماد را نمی توان با ریال برآورد کرد. به همین گونه، ارزش کار یک پزشک را در درمان و نجات یک انسان از رنج و نیستی، نمی توان با معیار اقتصادی سنجید. دیدگاه شما در باره دستمزد یک دندان پزشک در جریان واقعی زندگی چندان کارامد نیست. آیا می توان به یک فوتبالیست گفت که چون شما دیپلمه هستید، باید دستمزدی برابر یک کارمند دیپلمه بگیرید؟ یا به یک هنرمند و مخترع و ... در ایران دستمزد دندان پزشکان با برآورد هزینه های مطب بالا نیست. یا سطح درآمد شخص پائین است و هزینه درمان دندان پزشکی آن طور که نوشته اید برابر 20 روز کارش می شود، یا هزینه سلامتی و پزشکی در سیاهه هزینه ها پیش بینی نمی شود و پرداخت این خدمات گزنده است!! شما حق دارید از دسترس نبودن خدمات ارزان تر دندان پزشکی گله مند باشید ولی راه چاره همان بیمه کامل همگانی و بالابردن قدرت خرید مردم است نه کاهش سطح کیفیت خدمات دندان پزشکی با کاهش دستمزد درمان گران. با احترام آیرج کی پور |
|
|
|
|
|
۱۳ فروردین ۱۳۹۳ ۲۱:۱۸:۵۱
وفاداری
نمی‌خواهم از عشق بگویم، که واژه‌ای است قریب و غریب. از وفادری می‌گویم که به فراز رفتنش شکوه گشودن بال عقاب کوه‌ساران را دارد و هم‌آورد خواهی‌اش، لرزه به دیدگان ناباور بینندگان می‌اندازد. روزی برای یک شنید و گفت دوستانه و البته همراه دوربین و ضبط، به خانه دکتر افتخاری رفته بودم. تالاری دیدم خوش آرایش شده با کتاب و تابلوی نقاشی و بالکنی پر از گل و گیاه که در و دیوار خانه بر ذوق هنری و کیفیت زندگی خداوندگارش گواهی می‌داد. گپی شد در باره گوشه‌هائی از ناگفته‌مانده‌های زندگی جامعه دندانپزشکی ایران که نمی‌توان از کتاب زندگی دکترافتخاری جدایش دانست. در این میان تابلوئی دیدم شگفت آور و راز آلود. در غاری که نور را به آن راه نیست، نشسته اید و ناگهان از گوشه ای نوری می تراود و در یک آن، از لابلای سنگ‌ها تصویری گذرا پیدا می‌شود و می‌گریزد. از خود می‌پرسید: این ساخته تخیل من است یا به راستی کسی در این فضای وهم انگیز، پیکره ای تراشیده است تا فروماندگان، راه گذر را باز شناسند. آن روز زنجیره‌ای که دو انسان را در سالهای رنج و گداز، بیماری و از پای افتادگی بهم بسته، دیدم. تابلوی آب رنگی که تنها یک بار در زندگی انسان کشیده می شود و باز آفرینی‌اش، هیچ گاه همانند نخستین نگاره نخواهد شد. همسر دکتر افتخاری، سال‌ها بر بستر بیماری بود و دکتر تنها زمانی می‌توانست به انجمن بیاید که پرستار همسرش اجازه می‌داد. بارها شب به سحر در کنار بستر همسرش در بیمارستان می‌ماند و با این حال، پیش از بازگشت به خانه، فراموش نمی‌کرد سری به انجمن بزند. هر گاه که به انجمن می‌آمد، گوش به زنگ خانه بود و نگران بازگشت. این را در زلال چشمان بی‌قرارش به آشکاری می‌توانستم دید. پیش از آن که وابستگی انسانی به انسان دیگر را ببینم، وفاداری یک انسان را به جفتش، به همسرش و شریک آرزوهای زندگی‌اش می‌دیدم و بارها ستایشش کردم. اکنون فیروزه از این انگشتری رفته است ولی یادمانش از این همه یک‌رنگی و وفا، جدا نشده است. هرگاه در خیابان بوق ماشین‌های عروسی را می‌شنوم، آرزو می‌کنم این جفت نیز، در گاه سختی‌های روزگار، همان باشند که امروز در روز ازدواج و همان صحنه‌ای در پیش چشمم پیدا می‌شود که آن روز در خانه دکتر افتخاری دیدم: وفائی تنیده زدل، بافته ز جان. آیرج کی‌پور 13 فروردین 1393 |
|
|
|
|
|
۲۱ دی ۱۳۹۲ ۱۵:۲۶:۱۳
 *برای نادیده گرفته نشدن حق اساس‌نامه‌ای اعضای انجمن، انتخابات انجمن صنفی و انتخابات انجمن علمی می‌بایست به طور جداگانه بر اساس پروانه فعالیت و اساسنامه هر انجمن، برگزار شود. *جای «گزارش نامه» در انجمن‌ها خالی است. همکاران گرامی روز پنج‌شنبه 26 دی ماه 1392 انتخابات انجمن علمی‌دندان‌پزشکان عمومی و انتخابات انجمن صنفی دندانپزشکان عمو‌می‌ایران در هتل المپیک تهران، همزمان با هشتمین کنگره علمی برگزار خواهد شد. انجمن صنفی و انجمن علمی‌دندان‌پزشکان عمو‌می‌ایران، جایگاه با ارزشی در خانواده دندانپزشکی کشور دارند. تغییرات در این انجمن، می‌تواند در فرایند زندگی درونی انجمن‌های دیگر تاثیر بگذارد. در این نوشتار شتاب زده به بررسی نقش با اهمیت این دو انجمن پرداخته ام، به امید این که شرکت کنندگان در انتخابات روز 26 دی ماه با انتخاب خود بر روند تغییرات نهادهای مدنی دندانپزشکی به سوی شفافیت در کار و فعالیت مالی، شیوه‌های گزارش دهی، اطلاع رسانی و به زبانی دیگر اجرای اساسنامه و قانون گرائی، اثر گذار شوند. ...
|
|
|
|
|
|
۱۶ آبان ۱۳۹۲ ۱۱:۲۵:۴۱
دکتر سندوزی در خجسته زادروز دکتر افتخاری عزیز، شمع ها را فوت کرد تا یک لحظه تاریکی به ما بگوید، بودن نور چه ارزشی دارد. اکنون که هستیم و شمع هستی انسانی کوشا و مهربان فروزان است، ارزشش را بیش از گذشته دریابیم که عمر گذراست و ناپایدار ولی نام پایاست و جاودان.
ای بسا سایه که در کوی زمان آمدست و رفتست. نام یاران اما، در رگِ برگِ وجودِ کوچه، همچنان پا برجاست. لحظه ها را دریاب. دست ها را بفشار. تو و من، رهگذریم. آیرج کی پور |
|
|
|
|
|
۲۶ مهر ۱۳۹۲ ۲۲:۴۶:۲۳
دکتر سندوزی عزیز. روزگار سختی است. ولی، هنوز قامت ستبر درخت بلوطی که تیر آرش کمان‌گیر بر آن نشست، چون شاخه بید سر خم نکرده است. پس امید هست و باید نوشت و نوشت.
قطعه کوچکی دارم که در سال 1384 نوشته ام. خوش حال می‌شوم اگر بپذیرید. قربانتان آیرج کی‌پور تقدیم به دکتر سندوزی عزیزمان باد و گل در زمستانی سخت، باد توفان‌زدة خشماگین، لابلای کوچة باغی خشک، می‌چرخید. در میان خسک و خار سر چینة دیوارة باغ، گل نورستة بازیگوشی، با سلامی برخاست. باد آرام گرفت و ایستاد. - «آمدی گل؟ آخ که چه زود است هنوز! تازه بهمن‌ماهست، برف و باران دگر در راهست! حیف از کوتهی زندگی و مرگت نیست! زود برگرد بخواب!» گل با خنده شکفت: -«آمدم تا که بگویم ای باغ، پای بفشار بهار می‌آید. وسط برف و زمستان سخت، می‌توان باز شکفت، تا نگویند که زیبایی مرد.» 21 شهریور 1384 آیرج کی‌پور تهران |
|
|
|
|
|
۱۸ شهریور ۱۳۹۲ ۰۸:۴۳:۱۱
با سلام.
مشکل بزرگ آموزش دندان پزشکی این است که بیش تر به دندان می پردازد تا پزشکی. در کار مطبی هم دندان پزشک برای کار تکنیکی اش دست مزد دریافت می کند نه تشخیص های پزشکی اش. اگر کسی به پزشکی علاقه وافر دارد بهتر است از همان ابتدا وارد دوره پزشکی عمومی شود. ولی اگر به هر دلیلی سر از دندان پزشکی در آورد و هنوز علاقه اش به پزشکی باقی بود، می تواند در ترکیب دندان + پزشکی با دیدن دوره های مختلف و شرکت در سمینار های پزشکی کفه پزشکی را از احتضار درآورد. برای نمونه ششمین کنگره بین المللی بیماری های ریوی و مراقبت های ویژه سل در پژوهش‌کده سل و بیماری های تنفسی دانشگاه شهید بهشتی برگزار خواهد شد و برای دندان پزشکان 14 امتیاز در نظر گرفته اند. اگر چه تجربه ای که من دارم این است که در این نوع کنگره ها تعداد دندان پزشکان از انگشتان یک دست تجاوز نخواهد کرد. (هر چند 30 هزار دندان پزشک داریم.) امیدوارم شما و نسل شما یکی از این انگشتان دست باشید. با احترام. آیرج کی پور |
|
|
|
|
|
۱۱ مرداد ۱۳۹۲ ۰۸:۴۶:۰۲
همکار عزیز سلام.
نمونه جالبی ارائه داده اید. ولی آماری در دست نداریم که به ما نشان دهد چند درصد این نوع پست ها جواب می دهد و چند در صد به ضایعه عادی ختم می شود و چند درصد سلامتی بیمار را به خطر می اندازد. اگر بر حسب خطا پست در فورکیشن نشست و خوش نشست، قدمش به روی چشم. ولی بهتر است جائی که حرف از علم و دانائی و خرد است، ده بار گز کنیم و باز هم هنگام بریدن از خود بپرسیم آیا کارمان درست است؟ با احترام. آیرج کی پور |
|
|
|
|
|
۳ اسفند ۱۳۹۱ ۱۶:۲۶:۲۴
همکار گرامی
با سلام. روز جمعه چهارم اسفند 1391 انتخابات سازمان نظام پزشکی برگزار خواهد شد. در دو روز گذشته انبوهی از پیامک‌ها از طرف «ائتلاف» های تشکیل شده برای همکاران فرستاده شده است. پس از انتخابات دوره گذشته من گزارشی از دسته بندی‌هائی که به سبک احزاب سیاسی «ائتلاف» نامیده می‌شوند (در شاخه دندان دندانپزشکی) تهیه کردم و نشان دادم سودبردن از این شیوه در انتخابات انجمن‌های مردم نهاد، برابری حقوقی اعضای انجمن‌های علمی و صنفی را نقض می‌کند و اعضائی که بنا به سابقه خدمت و وجهه خود می‌خواهند به طور مستقل نامزد شوند از ترس شکست خوردن از گروه‌های متشکل کنار می‌کشند و عملاً کسانی رای می آورند که توانسته اند از یاری نیروی پر فشارتری برخوردار باشند. در این انتخابات نیز دارد همان شیوه غالب می شود. هر چند هستند سازمان‌های مردم نهادی که برای رعایت برابری حقوقی اعضای خود، از دادن لیست کاندیدا خودداری کرده و راه را برای مستقل ها باز کرده اند ولی بخش قابل توجهی از هیئت مدیره های شخصیت‌های حقوقی (انجمن ها) برای حمایت از کاندیداهائی خاص وارد عرصه تاثیر گذاری در انتخابات سازمان نظام پزشکی شده اند. برای داشتن گزارش جامعی از نقش این ائتلاف‌ها، موقعیت مستقل‌ها و نقش تک تک انجمن های موجود دندانپزشکی در برخورد با انتخابات سازمان نظام پزشکی و در حقیقت نشان دادن سطح آگاهی و رشد جامعه پزشکی در درک از یک انجمن مردم نهاد و روش های زیست آن، به یاری شما نیازمندم. خواهش می کنم در صورتی که مایلید پس از انتخابات نظر خودتان را در باره موضوعی که طرح شد برایم بفرستید. پس از دریافت نظر همه همکاران، گزارش مقدماتی برای شما ارسال خواهد شد و پس از ویرایش نهائی در نشریات منتشر خواهد شد. چون توان کاری اجازه نمی دهد، این بار نیز مانند دوره پیش، گزارش فقط در محدوده دندان پزشکی خواهد بود. با احترام و تشکر. آیرج کی‌پور عضو سازمان نظام پزشکی، انجمن علمی دندانپزشکی و انجمن علمی دندان پزشکان عمومی ایران |
|
|
|
|
|
۱۳ فروردین ۱۳۹۱ ۰۸:۲۰:۵۵
در همه شهرهای ایران- جشن روز دندانپزشکی
از سال 1303 تا کنون، گروهی از پزشکان ایرانی (دندان پزشکان) دارای سازمان اجتماعی– حرفه ای شده‌اند. از نظر تاریخی، این تشکل، یکی از با سابقه‌ترین سازمان‌های اجتماعی پزشکان آسیا است. از آن زمان تا امروز، جامعه ایران تحولات بسیاری را از سر گذرانده است و به تبعیت از آن، نهاد‌هائی که منافع ویژه این قشر را بازتاب می‌دهند نیز دگرگون شده اند. آن چه از این گونه‌گونی آموخته می‌شود این است که تشکل‌ها و مناسبت ها امکانی هستند برای بروز طرح چالش‌ها و خواسته‌های حرفه‌ای و نمی‌بایست بر سر نام و مناسبت، به «همه یا هیچ» پناه برد. کورسوی یک فانوس دریائی، برای ملوانی که درگیر خیزاب‌ها است، زندگی بخش‌تر از نورخورشید، درخشندگی دارد. در تقویم رسمی کشور، روزی را به‌نام دندان پزشکان پذیرفته‌اند. گروهی باور دارند که روز مناسبی را انتخاب نکرده اند. بنابراین جای گفتمان برای پیدا کردن مناسبتی به‌جا تر، باز است. اما تا آن زمان، نمی‌توان فراموش کرد که روزی در تقویم ایران به نام دندان پزشک وجود دارد و «روز دندان پزشکی» نمی‌بایست فراموش شود. دندانپزشکان، سازمان‌یافته‌ترین قشر پزشکانند. اگرچه انجمن‌های صنفی حرفه‌ای کارآمد یا ندارند و یا انجمن صنفی آنان، با اساسنامه ای ناتوان، خاری بر پای حرکت به سوی گشایش چالش های صنفی شده اند.( استخدام منشی، قراردادکاری با درمانگاه‌ها، بازنشستگی، بیمه، عوارض، مالیات، خرید محل کار، و ...) ، ولی انجمن‌های علمی آنان فعال است. کنگره‌ها و همایش‌های سالانه، هزاران دندان‌پزشک را به گرد هم می آورند ولی بنا به خصلت این گونه گردهمائی‌ها، به ندرت نشست‌های دوستانه و خانوادگی را شاهد بوده ایم. نه تنها در تهران، بل‌که در شهرستان‌ها نیز مکانی برای گردهم آمدن‌های خانوادگی و ایجاد دوستی و صمیمیت کم‌تر دیده می‌شود. چند سالی است بنا به ابتکار بعضی از شهرستان‌ها روز دندان‌پزشک بهانه‌ای شده است برای این‌که دندان پزشکان یک شهر، یک روز، در جشنی، در کنار هم با خانواده شرکت کنند. هم خود با دندان پزشکان شهر آشنا شوند و هم خانواده آنان یک‌دیگر را باز یابند. اگر در تهران و شهرهای بزرگ، باشگاه دندانپزشکان و یا حداقل باشگاه‌پزشکان داشتیم ( مانند فرهنگیان که خانه فرهنگیان دارند و بانکی ها و ...) شناخت دندان پزشکان از هم به گونه ای نبود که وقتی وارد شهر کوچکی می‌شویم و از مطب یک دندان‌پزشک آدرس مطب دندان‌پزشک دیگر را می‌پرسیم، با جواب «نمی دانم» و یا «نمی‌شناسم» مواجه شویم. روز دندانپزشکی را در تمام شهرهای ایران جشن می‌گیریم. از همه دندان پزشکان شهر چه عمومی و چه متخصص دعوت کنیم در کنار هم، فارغ از این که در کدام انجمن فعالیت می‌کنند، عکسی به یادگار بگیریم که به قول کوهی کرمانی: شعر و عکسی ماند از ما یادگار. |
|
|
|
|
|
۲۹ اسفند ۱۳۹۰ ۲۰:۰۱:۴۵
دوستان و همکاران عزیز
*در سال 90 توانستیم 58 شماره خبرنامه منتشر کنیم. – هرهفته، بدون تاخیر، روزهای شنبه.- کاری سخت اما شیرین. هرچه بود در درازنای گذر عمر، یادگاری شد از تلاش گروهی برای ساختن جهانی بهتر. دوباره شنبه 27 اسفند است و تا چند روز دیگر ننه نوروز بر درگاه آرزو به خواب می‌رود و عمو نوروز با کیسه نانی بر چوب و کوزه آبی در دست و شعری عاشقانه بر لب، از راه می‌رسد... *سالی نو در راه است. آرزوی همه ساله جامعه دندانپزشکی ایران این بود و هست که سال نو، سال یگانگی انجمن‌های آنان باشد. سالی که در آن، انجمن دندانپزشکی ایران، جایگاه هم‌اندیشی انجمن دندانپزشکان عمومی و انجمن‌های تخصصی گردد و سالهای جدائی و از هم گریزی تحمیلی پایان یابد. تنها با شرکت در مجمع‌های عمومی و دادن رای به هواداران یک‌پارچگی انجمن‌های گوناگون دندانپزشکان ایران، می‌توان این آرزوی دست یافتنی را عینی کرد. *واژه دندان‌پزشک چندین سال پیش بنا به کاری که گروهی از پزشکان انجام می‌دادند، آفریده شد. آن روز، کار اصلی این درمان‌گران، کندن دندان و ساختن دندان مصنوعی بود. اکنون جراحی صورت، بینی، فک، پارادونت، ایمپلنت، تشخیص و درمان بیماری‌های دهان، دندان، زبان، گونه، لب و...بخشی از روند کار درمانی قشری است که با واژه « دندان + پزشک» شناخته می‌شوند. ناگفته پیداست، تاریخ مصرف واژه «دندان‌پزشک» به پایان رسیده است. امروز با گسترش وظایف و اعتلای دانش و مهارت این قشر از پزشکان، لازم است واژه ای دیگر که نمایان‌گر عرصه کاری امروزین این پزشکان باشد، ساخته شود. پیشنهاد می‌کنم در سال 91 واژه « دهان پزشک» جانشین واژه « دندان‌پزشک» شود تا معرف بهتری برای کار درمانی این قشر از جامعه پزشکی باشد. برایتان سالی سرشار از شادی، دوستی و آزادی اندیشه و عمل آرزومندم. با احترام. آیرج کی‌پور |
|
|
|
|
|
۵ بهمن ۱۳۹۰ ۰۱:۰۳:۰۷
دکتر شکفته راد عزیز.
دی‌شب حدود ساعت 10 سری به ایردن زدم و دیدم یادداشتی برایم نوشته اید. حدود ساعت 12 مطلبی که در پائین همان صفحه نوشته بودم تا خدمتتان بفرستم آماده شد و بعد کلیدی را زدم و همه پِر...پًرید. می‌گویند به اندازه کلاهی که سرمان رفته است تجربه داریم و دی‌شب هم یکی از آن تجربه اندوزی‌ها بود. حالا جداگانه این مطلب را می‌نویسم و بعد کپی می‌کنم تا اگر تجربه دیگری در انتظارم بود غافل گیر نشوم! دوباره نوشتن سخت است اما یک خوبی دارد. بخش هائی که از زیر چشم در رفته اند، شکار می شوند. دی‌شب چون منبع زیادی نداشتم، کمی حواسم به وژاه‌ها رفت و چندان به مطلبی که در باره استادان و ...نوشته اید توجه نکردم. امروز دو بار آن را خواندم و باز هم متوجه نشدم منظورتان چیست و این بخش از نوشته چه ارتباطی با بیانیه و یادداشت من دارد. یک روزی، در خانه فرهنگ تاجیکستان بودیم. بزرگی می‌گفت: حافظ را ما هم می‌خوانیم ولی ایرانی‌ها همگی یک جور می‌فهند و ما همه یک جور دیگر. یک زمانی در کتاب‌های حافظ، تصویر مینیاتوری یک مرد خوش سیما را می‌کشیدند که سینه چاک و سرمست، با کوزه شراب‌ریز، بر سر راه زنی افتاده بود و زیرش می‌نوشتند: « پیرهن چاک و غزل‌خوان و صراحی در دست». حالا می‌گویند نه خیر منظور زنی است که نیمه شب با نرگس عربده جویش به بالین حافظ آمده است. آن هم با این منظر! می‌ترسم شما به چیز دیگری اشاره داشته باشید و من جور دیگری بفهمم. بنابراین به دو بخش دیگر نامه شما می‌پردازم. *خبرنامه هفتگی الکترونیک انجمن دندانپزشکی ایران مدت‌ها دو بخش داشت. بخش نخست، خبرها و مطلب‌های تازه بود و بخش دوم تکرار شماره‌های پیش. دوستان پیشنهاد دادند برای کسالت بار نشدن بخش دوم، لیستی تهیه شود و مانند بایگانی عمل کند. در حال حاضر چنین است. اگر به شماره‌های گذشته خبرنامه هفتگی مراجعه کنید، می‌بینید که این، روش کار خبرنامه بوده است نه استثنائی برای گروهی خاص. نه عنایتی ویژه به آنان بود و نه بی مهری به اینان. *در باره واژه سترگ: واژه ها بنا به نیاز مردم به وجود می‌آیند، زندگی می‌کنند، تغییر شکل و معنی می‌دهند. جا به جائی مردمان در گسترده جغرافیائی، واژه ها را نیز از جائی به جای دیگر می‌کشاند، تا آن جا که گاهی یافتن ریشه یک واژه دشوار است. در ادبیات دو منبع داریم. یکی واژه‌هائی که تا کنون بوده اند و دیگری واژه‌هائی که ساخته می‌شوند و ما اولین نسل به کار برنده آن هستیم. چون واژه‌ها در زمان جاری هستند، گاهی به کارگیری یک واژه در داستان یا نوشتار دیگر، دقت و وسواس زیادی می‌طلبد. نقد و بررسی نوشته ها باید با همین دقت انجام شود. فرهنگ دهخدا بخشی از کاربرد واژه سترگ را آورده است نه تمام آن را. اگر متنی را که از دهخدا آورده اید ادامه دهید به بیتی می رسید از نظامی : « دشمن فرد است بلائی بزرگ – غفلت ازو هست خطائی سترگ).- فکر می کنم نسخه ای که من دارم غلط چاپی دارد و می بایست « دشمن خُرد» باشد نه « دشمن فرد».- بهر حال معنی این بیت چیست؟ لغت نامه نمی‌تواند پاسخ گو باشد. ما « دروغ گوی سترگ» هم داریم. سترگ را در جاهای دیگر هم دیده ایم مثل این شعر عطار: ( بد وزیری مرمرا مردی بزرگ – در همه کاری ابا هوش و سترگ ). برای درک معنای این بیت داشتن لغت نامه دهخدا کافی نیست. من این واژه را با معنائی که فردوسی برای توصیف « کار» آورده است، به کار بردم. ( یکی کار بایدش کردن بزرگ – که خوانندش ایدر بزرگان سترگ). می توان بحث کرد که گفتن « کارِ سترگ» درست است یا نه. به نظرم می رسد که می‌توان. در باره واژه فراز: تا جائی که یادم هست این واژه 40-50 سالی است که به کار می رود. معنی آن را من این گونه یاد گرفتم: « برگزیده ای از سخنان... » « بخش های مهمی از کتاب ....» و مانند این ها. این که این واژه از کجا آمده است، نمی‌دانم ولی تا جائی که الان به خاطر دارم در همان زمینه ای به کار می رود که در متن می بینید. دکتر شکفته راد خوب و نکته‌دان. اگر بضاعت اجازه داد بیشتر خواهم نوشت. شاد باشید. با احترام. کی پور |
|
|
|
|
|
۲ بهمن ۱۳۹۰ ۱۴:۱۷:۴۲
|
|
|
|
|
|
۱۵ آبان ۱۳۹۰ ۰۰:۴۴:۲۶
|
|
|
|
|
|
۳۰ شهریور ۱۳۹۰ ۱۷:۴۱:۲۹
|
|
|
|
|
|
۱۵ شهریور ۱۳۹۰ ۰۵:۴۲:۲۱
با سلام
وقتی در جریان انتخابات 30 تیر انجمن دندان پزشکی ایران هیئت مدیره انجمن دندان پزشکان عمومی ایران با چاپ عکسی خواستار رای دادن به igda شد و توجه نکرد انتخابات ویژه اعضای انجمن است و هیئت مدیره یک انجمن دیگر نمی بایست امکانات انجمنی را که اداره اش به آنان سپرده شده برای گسترش مسئولیت شخصی خودشان هزینه کنند، مشخص شد که 4 نفری که بعداً از هیئت مدیره انجمن دندان پزشکان عمومی خود را کاندیدای عضویت در هیئت مدیره انجمن دندان پزشکی ایران کرده اند ، به پرنسیپ های کار یک انجمن غیر دولتی باور ندارند و می خواهند به هر ترتیبی هست قدرت را در انجمنی دیگر به دست بگیرند. فکر می کنم نتیجه رای گیری که در سلامت شمارش رای های آن شکی نیست نشان داد که مجمع عمومی 30 تیر روش کار هیئت مدیره انجمن دندان پزشکان عمومی ایران را نپذیرفته است و به آنان رای نمی دهد. ای کاش همکاران هیئت مدیره انجمن دندان پزشکان عمومی ایران آن روز آن گونه خشن پرده ها را نمی دریدند تا امروز ناگزیر شوند چنین انشای زیبائی بنویسند با این حال آن چه امروز نوشته اند مایه ای از واقعیتی دارد که در روز انتخابات دیدیم و اگر به آن توجه نکنیم چشم در جهالت تعصب گروهی بسته می ماند. |
|
|
|
|
|
۷ شهریور ۱۳۹۰ ۰۰:۰۶:۱۵
با سلام. امشب هوای پس از باران تهران عالی بود و هوس قدم زدن در پارک لاله مرا به آن عرصه کشاند. اما بلندگوی تلویزیون پارک آرامش بهم‌زن بود. به ناچار کمی به دیالوگ سریالی که از تلویزیون پخش می شد گوش کردم و تازه فهمیدم سریالی که دارد پخش می شود نامش « ساختمان پزشکان» است و نویسنده اش شخصی به نام سروش صحت که می شناختمش. فقط چند دقیقه گوش کردن به دیاگوگ و تماشای صحنه ها مرا متاثر کرد. این همه اهل قلم در جامعه پزشکی هست و آن وقت کسی به خود اجازه دهد با چنین دیالوگ ها و صحنه هائی تصویری تا این حد مخدوش از کار پزشکان ارائه دهد؟. دنبال مقصر نگردیم. فایده ای ندارد چون اولین پرسش این است که شما چه کرده اید و چه تلاشی برای نشان دادن چهره حقیقی پزشکان داشته اید که حال مدعی شده و انتقاد می کنید. جواب به این پرسش کمی لنگر بر می دارد.
|
|
|
|
|
|
۲۲ مرداد ۱۳۹۰ ۲۱:۴۳:۴۵
|
|
|
|
|
|
۳۰ تیر ۱۳۹۰ ۱۱:۰۰:۵۵
آقای محمد قلی پور به درستی در پاسخ نامه انتشارات انجمن دندان پزشکی ایران مسائلی را مطرح کرده اند که نمی توان و نمی شود عارضه بودنش را کتمان کرد. مانند: «تعاونی دندان پزشکان»، «رابطه با FDI»، «مشکلات راه اندازی مطب و محل کار»، «وام»، «ادامه تحصیل»، «کار در درمانگاه ها» (که با بهره کشی وحشتناکی همراه است)، «بیمه» و ...
همه این ها درست، اما اگر خمیری داشتید و نان می خواستید چه می کنید؟ همه جان کلام این جااست. ما انجمنی صنفی که کارش رسیدگی به این چالش‌های جدی روزمره زندگی حرفه ای دندان پزشکان باشد، نداریم. بر روی کاغذ و هنگام انتخابات نامی از انجمن صنفی هست، ولی در عمل، هر چه هست انجمن علمی است که وظیفه اش رسیدگی به این مسائل نیست ولی همه اصرار دارند که باشد ولی نمی شود. قانون‌مندانه نمی شود. فردا انتخابات انجمن دندان پزشکی ایران است در انتخابات سال 1386 حدود یک در صد دندان پزشکان در انتخابات شرکت کردند. در این صورت بفرمائید ، با نفوسی تا این حد به گوشه نشسته، چه می شود کرد؟ هوس سایه می کنیم ولی نمی جنبیم چون « سایه خودش می آیه» اگر روزی انجمن صنفی با اساس نامه ای که توان باز گشائی گره های کار روزمره دندان پزشکان را داشت، تشکیل شد و کاری نکرد، اگر راه افتادیم و سایه را با حرکت به سوی سایه آرزو کردیم، آن وقت انتقادمان و حرفمان از گله گزاری می گذرد و جنبه مطالبه به خود می گیرد. وگرنه باز هم « بله دیگ، بله چغندر» |
|
|
|
|
تولید محتوا
تولید محتوا، سایت تولید محتوا
