ساز دندانسازها کوک نیست!
دهان و دندان به عنوان یکی از مهم‌ترین و تاثیرگذارترین عضوهای بدن نقش مستقیم در سلامت افراد ایفا می‌کنند. با این وجود به گفته پزشکان محافظت از این اعضا اهمیت قابل توجهی داشته و باید مراقبت آنها جزو برنامه روزانه باشد. رعایت بهداشت دندان‌ها مصداق این مراقبت است که تاکید پزشکان بر مسواک زدن و استفاده از نخ دندان به صورت روزانه مهر تاییدی بر آن است.با این وجود اما هنوز هم مطب‌های دندانپزشکی و دندانسازی‌ها پر است از بیمارانی که یا از درد دندان و خرابی آن رنج می‌برند یا به دلیل از بین رفتن دندان‌ها باید از دندان مصنوعی استفاده کنند.عدم مراقبت از دندان‌ها از زمان‌های دور شاید دلیلی بر آن بود که دندانسازی رواج پیدا کند و دندانسازهایی نیز نه از راه علمی بلکه به صورت تجربی به این کار روی بیاورند. با ازدیاد لابراتوارهای دندانسازی بویژه تجربی‌ها، همیشه این خطر برای دندانپزشکان احساس می‌شد که این دندانسازها در کار دندانپزشک دخالت ‌کنند و موجب شوند این 2 قشر «دندانساز و دندانپزشک» نه‌تنها تعامل مناسبی نداشته باشند بلکه گاهی مانند 2 خط موازی باشند که هرگز به هم نمی‌رسند.

به ازای هر 3 هزار نفر یک‌دندانپزشک وجود دارد
با این وجود آنچه اکنون دغدغه دندانپزشکان تجربی شده ادامه حیات است که از سوی وزارت بهداشت و شبکه‌های بهداشت استانی تهدید می‌شود. با وجود اینکه بیش از 25 هزار دندانپزشک در کشور فعالیت دارند ولی تنها به ازای هر 3 هزار نفر یک ‌دندانپزشک وجود دارد و اگر دندانسازها که آمار دقیقی از آنها وجود ندارد در کنار دندانپزشکان نباشند شرایط نامناسب‌تری سلامت بیماران را تهدید می‌کند.از سوی دیگر نباید غافل از این شد که تعداد زیادی فارغ‌التحصیل دندانپزشکی آماده ورود به کار هستند اما افرادی با کمترین میزان تحصیلات در گوشه و کنار شهر بویژه با نام دندانساز تجربی به صورت رسمی و غیررسمی مشغول کار هستند و پول هنگفتی به دست می‌آورند و حتی ریالی از آن را هم مالیات نمی‌دهند. باید به این نکته توجه داشت که به گفته رئیس جامعه دندانسازان ایران «به دلیل نظارت ضعیف وزارت بهداشت لابراتوارهای دندانسازی غیرمجاز 5 برابر لابراتوارهای مجاز شده‌اند».

آگاهی مردم را بالا ببریم
رئیس دانشکده دندانپزشکی دانشگاه تهران هم در این باره به «وطن‌امروز»‌ می‌گوید: دندانسازهایی که زیرزمینی گیر آورده و به انحای مختلف و با ادعای گوناگون مبنی بر اینکه از دندانپزشکان ماهرتر هستند و بر دفتر و دستکشان پرده کشیده‌اند و مردم را فریب می‌دهند در واقع شیادان حرفه مقدس دندانپزشکی هستند.دکتر اکبر فاضل ادامه داد: معنا ندارد عده‌ای به بهانه‌های مختلف و غیرقانونی در حوزه دندانپزشکی و درمان مردم کار کنند. وی یادآور شد: در حالی که هزاران فارغ‌التحصیل رشته دندانپزشکی و جویای کار داریم که با سختی وارد این حرفه می‌شوند و از هفت خوان رستم می‌گذرند، سربازی می‌روند، طرح می‌گذرانند، مجوز بهداشت می‌گیرند تا بتوانند یک ‌مطب بزنند آیا صحیح است که حق این افراد را پایمال کنیم و به دندانسازهای تجربی برسیم؟ فاضل با بیان اینکه اگر مردم بهداشت و سلامت فردی برایشان اهمیت دارد باید در انتخاب خود دقت کافی داشته باشند تا دچار زیان نشوند، افزود: باید فرهنگ و آگاهی مردم را بالا ببریم. قریب به اتفاق استان‌ها دانشکده دندانپزشکی دارند و نیروی متخصص تربیت می‌کنند و اگر مردم مطمئن باشند که دندانپزشک در خدمت آنهاست هرگز دنبال دندانساز تجربی نمی‌روند.

پرونده‌های زیادی در پزشکی قانونی مفتوح است
رئیس دانشکده دندانپزشکی دانشگاه تهران با بیان اینکه نباید از تاثیر رسانه‌ها در آگاهی‌رسانی غافل شد، گفت: درباره دندانسازهای غیرمجاز و در کمیسیون‌های مختلف پرونده‌های زیادی در پزشکی قانونی مفتوح و مطرح است که برخی از آنها پس از خرابکاری، اخاذی و آسیب رساندن بویژه به فک و دهان بیمار تغییر مکان داده و گریخته‌اند در حالی که نه نام و نشانی درست دارند و نه مطب و مجوز.فاضل افزود: ساماندهی دندانسازهای تجربی معنا ندارد و اگر می‌خواهند فعالیت خود را ادامه دهند حتما باید به صورت آکادمیک دوره لازم را طی کنند و اگر در داخل کشور نمی‌توانند کنکور بدهند و دوره‌ای لازم را بگذرانند، راه دانشکده‌های پزشکی خارج از کشور روی آنها باز است و ما تنها در این صورت می‌توانیم به آنها مجوز کار و فعالیت بدهیم.این در حالی است که می‌توان گفت فارغ از برخی سودجویان در کار دندانسازی تجربی برخی از این افراد در حوزه کاری خود توانسته‌اند موفق باشند و درخواست آنها از وزارت بهداشت آن است که دوره‌ای آموزشی برگزار کرده و در صورت قبولی آنها مجوز کار برایشان صادر کند.

ما اهل مبارزه هستیم
در حاشیه بیستمین کنگره علمی پروتز دندان جامعه دندانسازان، جمعی از دندانسازان تجربی از بی‌مهری وزارت بهداشت و متولیان حوزه سلامت نسبت به خود گلایه داشتند و معتقد بودند که نامه‌‌نگاری‌ها و پیگیری‌های آنها تا به حال هیچ نتیجه‌ای نداشته است.بهمن پاپی، دندانساز اهل دورود لرستان که سال 1368 و پس از فوت پدرش ترک تحصیل کرده و در دندانسازی دایی‌اش مشغول به کار شده است در این باره به «وطن‌امروز»‌ می‌گوید: کار من پروتز است و در 22 سالی که مشغول به فعالیت بوده‌ام، یک ‌دندان نکشیده‌ایم. جرمگیری یا عصب‌کشی نکرده‌ام چرا که تخصص من نبوده است.این دندانساز شهرستانی که تجربه کار در شهرهای اراک، مشهد و تهران را در کارنامه خود دارد، افزود: بارها از سوی شبکه بهداشت به دادگاه احضار شده‌ام و رفتارهای خیلی بدی با ما شده ولی هر بار من دوباره برخاستم چرا که اهل مبارزه هستم.وی تصریح کرد: من از سال‌ها پیش وارد دندانسازی شده‌ام و الان نمی‌توانم کار دیگری انجام بدهم. تنها مشکل ما تحصیلات دانشگاهی است که من اینجا از وزیر بهداشت و همه مسؤولان می‌خواهم برای ما فکری بکنند چرا که ما هم ایرانی هستیم و حق داریم با داشتن خانواده زنده بمانیم.

درخواست برگزاری دوره‌های آموزشی
دندانساز دیگری که خود را محمدعلی اسدپور از اردبیل معرفی می‌کند، هم از سال 1363 به شغل دندانسازی روی آورده و زمان جنگ به مردم منطقه کمک کرده است‌.وی می‌گوید: «تقاضا دارم فکری به حال دندانسازهای تجربی شود و حداقل یک ‌دوره برای همه اینها بگذارند و هر کدام قبول شدند، به آنها مجوز بدهند. از شبکه‌های بهداشت استان‌ها خواهش می‌کنم تبعیض را کنار بگذارند و تنها به افراد بانفوذ اجازه فعالیت ندهند».اسدپور افزود: اگر قرار است دندانسازی‌های تجربی که مجوز لازم ندارند پلمب شوند باید مشمول همه شود نه اینکه سلیقه‌ای به تعزیرات و دادگاه معرفی شوند. شاید فراخوان همه دندانسازهای تجربی و ساماندهی آنها با توجه به تحصیلات و تجربه و به دنبال آن در نظر گرفتن دوره‌های فشرده و کوتاه‌مدت و سپس اعطای مجوز به آنها را بتوان به عنوان یک ‌راهکار پیشنهاد داد که به طور‌ یقین می‌تواند نتیجه‌ای به مراتب مطلوب‌تر برای جامعه داشته باشد اما بنا به گفته برخی دیگر از این افراد، سن بالا شرایط ادامه تحصیل را برایشان مشکل کرده است که با این حال وزارت بهداشت باید در این باره چاره‌اندیشی کند، چرا که از سویی این افراد توان انجام کار دیگری را ندارند و از سوی دیگر سلامت بیماران و مردم در گرو سلامت کاری دندانساز است.

همکار خوب دلسوز ایردن!

هیچ نام و ایمیلی -ولو مستعار- از خود نگذاشته‌اید که بتوان حداقل شما را به نام خطاب کرد. چه خوب است اگر آن‌ها که برای جامعه و یا حرفه‌ی خود دل می‌سوزانند و برای دیگران تاسف می خورند، لااقل با جسارت کافی، از طرح نام خود ابایی نداشته باشند.

این که گفته‌اید افراد شاغل در یک حرفه قانونی را نباید مطرح کرد، بر چه مبنای منطقی، عقلی یا علمی است؟
آیا فکر می‌کنید که تاسف برای ایردن اصل مشکل را حل می کند؟


ایردن تنها یک آینه شفاف و صادق است نه بیش و نه کم. اگر از شرایط ناراضی هستید، مشکل را جایی دیگر بیابید. بستن دهان آن‌ها که حقایق را نمایان می‌کنند، نمی تواند مشکل گشا باشد. فرض کنیم که ایردن ساکت شد، آیا موضوع موردنظر شما حل شده است و این قشر حذف می شود؟! اگر تصورمی‌کنید که همت یا قدرت حل مشکلی را دارید، ابتدا باید صورت مساله را بدانید، بعد آن را کارشناسانه تحلیل نمایید و در نهایت سعی کنید که از راه‌های پذیرفته شده آن را «حل» کنید.
آیا خود شما همکار معترض به «طرح مساله از سوی ایردن»، تا چه حد در تجمعات و فعالیت‌های حرفه‌ای خود مشارکت می کنید؟
تاکنون چه قدم‌هایی در کاهش معضلات مدیریت دندان‌پزشکی برداشته اید؟
چه راه حل‌هایی برای همین موضوع تداوم حضور درمان‌گران تجربی اندیشیده و در کدام مجامع حرفه ای طرح موضوع کرده اید؟ و...
در ایردن درباره این مقوله‌ها سخن بگویید و حاصل «اندیشه»تان را مطرح کنید نه واکنش «احساسی» خویش را. ما را به «سکوت» و «سانسور» دعوت نکنید، خود دهان را اندیشیده بگشایید و کارشناسانه رهنمود بدهید.
تنها «حذف صورت مساله» و «سربردن زیر برف» برای ندیدن موضوع، مشکل‌گشایی» نمی‌کند، بلکه «عقده‌نمایی» می کند! در جوامع پیشرفته، دهان رسانه را نمی‌بندند، بلکه قانونگزاران و مجریان درست برگزیده می‌شوند تا «قانون»، کارشناسانه تدوین شود و «نظارت»، بی‌طرفانه اعمال گردد!

در امریکا و کانادا دندانسازهای تجربی برای خود انجمن‌های رسمی پذیرفته شده و قانونی دارند.

آدرس‌وب چند مورد از جوامع دندانسازی تجربی کشورهای متمدن را در زیر ملاحظه کنید:


امید که شاد، خیرخواه، اندیشمند و آرام باشید.

با احترام - ایردن

توضیح: از آنجا که اعتراض فوق با مضمونی مشابه، مجددن برای ایردن ارسال گردید، به جای تکرار آن، تنها به ویرایش و تکمیل پاسخ پیشین ایردن بسنده شد.

باسلام و تسلیت به مناسبت ایام محرم،

بنده فارغ التحصیل رشته مهندسی ساخت و تولید هستم اما بدلیل خراب بودن شرایط کار به نظر پدرم که ۴۵سال هست به عنوان بهدار تجربی دندان در خدمت مردم هستن، ۵سال است که وارد رشته ساخت پروتز دندان شده ام, ۳سال اذیت شدم و به هر شکل ممکن نزد یکی از دوستان پدر اموزش دیدم فقط اجازه دیدن داشتم با تلاش خودم ویاری خدا وحمایت پدرم مشغول به کار شدم وشکر خدا کا را یاد گرفتم.از انجایی که بسیار مشتاق رفتن به دانشگاه بودم چندسال در کنکور شرکت کردم با مدرک دانشگاهیم.اما متاسفانه موفق به این مهم نشدم.هرچند سعی کردم نشد,کارم را بسیار حساس انجام میدهم و بروز جلو میروم اما دوست دارم علمش را داشته باشم وبه شهرم خدمت کنم,شهریکه واقعا نیاز دارد(اسلامشهر)در واقع مردم شهرم اسیر کارهای تجربی لابراتوارهای زیر زمینی شده و هیچ گونه منطقی در کارها نیست و پزشکان اغلب بخاطر هزینه پایین با اینگونه لابراتوار ها همکاری میکنند.من میخواهم اوضاع را دگرگون کنم تمام زندگیم تحت تاثییر این مهم است,اما هرچه تلاش میکنم که درکنکور قبول شوم نمیتوانم.شنیده ام کلاس هایی برگزار می شود و مدرک معتبر میدهند که بسیار کار شایسته و به هنگامی است مخصوصا برای من. درطرح ساماندهی هم شرکت کرده ام اما خبری نیست.

از شما تقاضا دارم منت گذاشته و بنده را در رسیدن به ارزویم کمک و راهنمایی فرمایید.

باتشکرمیثم ه. ۲۸ساله از اسلامشهر

من واقعا براى سرماىه هاى انسانی و مالی این کشور که در جهت پرورش عده اى بىسواد سودجو با عنوان دندانپزشک تجربی یا کمک دندانپزشک تجربی هدر مىرود متاسفم که باخىال داشتن شغل و حرفه و مجوزی که حداقل پنجاه سال از علم روز به دور است، دست به چه جناىات پولسازانه اى مىزنند! کجای منطق دنیا می پذیرد که با داشتن اینهمه دانشکده دندان و این همه دکتر دندانپزشک، ما دلسوز جمعی باشیم که از همه جهت دارند به مردم لطمه می زنند. نه از بهداشت می دانند و نه درمان. آیا ثمره ی این همه وزارت خانه و میلیارد میلیارد سرمایه های بودجه و این همه جوان که عمرشان برای کسب مدرک دندانپزشکی دارد صرف می شود مهم تر از سرنوشت چند نفر یا چندصدنفر که به ناحق دارند درمان دندان جامعه را در شرایط دوره قاجار پیش می برند؟ چرا روشنفکرها و مجلس و همه دست به دست هم نمی دهند که گرچه این گروه هم حقی دارند، اما هم حقی و شغلی به آنها بدهند و هم بهداشت و سلامت مردم را نجات دهند؟! وزیر محترم که این همه کارهای خوب کرده چرا جرات نمی کند بگوید بابا حالا که عهد قاجار و صفویه نیست که با سواد خواندن و نوشتن بشود دست به دهان مردم برد! الان می شنویم که صدها تخصص در دندان پزشکی ایجاد شده که بحث دیگه خود مدرک دندان پزشکی هم نیست! یک قانونی هم ظاهراً زمان شاه گذاشتند که تا مدتی بعد این قشر و این حرفه غلط دیگه جمع بشه اما حالا تازه آدم میشنوه دارند باز همون راهای قبلی رو باز می کنند. چرا این عزیزان نباید برند یک کار آبرومند و حلال که به سلامت مردم مربوط نشه انجام بدند؟ چرا اصرار دارند حتمن روپوش سفید بپوشند؟ به چه قیمتی؟

من بیچاره یکی از هزاران آدمی هستم که بعد از فیس و افاده دندانپزشکم به دام یک تجربی افتادم که برام عصب کشی کرد و دندانم را نابود کرد اما نمی خوام مشکل خود رو مطرح کنم. می خوام به سرنوشت مملکت و وضعیت مایوس کننده ای که درش هستیم اشاره کرده باشم.

دندانپزشکان هم اىا تا به حال از خود پرسىده اىد مدرک پزشکى ابوعلى سىنا وسىنوحه و هم نوعان آنها کجاست که شما به علم آنها افتخار مىکنىد؟ دیگر سرمایه علمی آنها پیش ما نیست! سالهاست که دیگران برده اند و خوب استفاده کردهاند. به مدرک خود افتخار نکنىد که امرى است لازم نه کافى.